ضرورت تحوّل در علوم انساني

اقتصاد، عدالت، مبارزه با فساد، مديريت، فرهنگ، معنويت و اخلاق، سبك زندگي؛ همه اين سرشاخه‌هاي مسائل و چالش‌هايي كه نظام اسلامي با آن‌ها مواجه است داخل در دسته علوم انساني‌ست. نظام اسلامي در عرصه‌هاي فني و مهندسي رشدهاي فزاينده‌اي داشته و دارد كه نشانه‌هاي پيشرفت آن به روشني ديده مي‌شود. آن‌چه به زندگي و معيشت مردم آسيب زده و نگراني پديد آورده و مي‌آورد «علوم انساني» است كه نتوانسته متناسب با نيازهاي انسان مسلمان رشد و تحوّل يابد. گام دوم انقلاب با «تحوّل در علوم انساني» آغاز مي‌شود و بدون تغيير و رشد بنيان‌ها و ساختارهاي علوم مهمي مانند: علم مديريت، علم جامعه‌شناسي، علم روانشناسي، علم اقتصاد، علم سياست، نمي‌توان اميدي به حركت نظام اسلامي در مسير مطلوب داشت. اين تحوّل بايد بر اساس مباني اسلامي باشد.
مادامي‌كه از اسلام صحبت مي‌كنيم و هدف اين‌كه علوم انساني را بر بنيان‌هاي اسلامي بازسازي نموده و ارتقا بخشيم، غير از حوزه علميه به نهاد ديگري نمي‌توان اميد بست، زيرا منحصرمنبع دستيابي به وحي و درك صحيح و داراي حجيّت از آن است. جامعه مدرسين حوزه علميه به عنوان رسمي‌ترين ساختار اجتماعي اساتيد و بزرگان حوزه و روحانيت، مهم‌ترين نهادي‌ست كه مي‌تواند تحوّل در علوم انساني را كليد بزند.