مردان شبكه

شش سرفصل اصلي مندرجات اين طرح چنين است: شبكه‌هاي مجازي، اركان شبكه مجازي، مهندسي شبكه مجازي، راهكارهاي توسعه حضور در شبكه مجازي، مديريت جنگ نرم در شبكه مجازي و تخمين نيرو، زمان و هزينه.
فهرست كامل به همراه توضيحات بيشتر در وبلاگ ارائه شده است: http://rastan.parsiblog.com/Posts/۱۲۱.

ايده اصلي اين طرح را بايد در گذشته‌هايم نشان دهم، زماني كه براي تقويت زبان انگليسي خود، از طريق چت با اتباع ديگر كشورها ارتباط داشتم. آن زمان قدرت ارتباط اينترنتي با افراد ديگر را حسّ كردم و وقتي بحث جنگ نرم مطرح شد، گمانم بر اين بود كه نحوه خاصّي از ارتباط مي‌تواند قدرت زيادي به حضور فرهنگي دهد.
فتنه ۸۸ كه اصلاً چشم‌ها را باز كرد و سيل سفارش‌ها را سرازير كرد به سمت شبكه‌هاي اجتماعي. وقتي دوستان فهميدند دشمن از چه طريق يارگيري كرده و پروژه فريب را كليد زده است، همه مستدعي كه فضاي نبرد را به اين حوزه بكشند. امّا چالش‌هاي نظري سبب شد قلمرو فعاليت را اشتباه گرفته و ميليون ميليون بودجه را بريزند در بخش توسعه سخت‌افزاري يا نرم‌افزاري شبكه‌هاي مجازي و ابزارهاي توسعه ارتباطات اجتماعي.
وقتي دوستان بنده را داخل مشورت كردند كه چه مي‌گويي؟ خواستم بفهمانم‌شان كه توسعه سخت‌افزاري و نرم‌افزاري اصلاً مسير صحيح نبرد نيست. لذا بخش معظم اين نوشته را به تبيين اين موضوع اختصاص دادم. طرح خود را كه توسعه نرم نيروي انساني بود در فضاي مجازي، در انتهاي نوشته ذكر كردم.
طرح را دو سال سكرت نگهداشتم كه اگر كارفرما مشغول كار شد، انحصارش شكسته نشود و از اين باب بر من خُرده نگيرد. امّا اكنون گمان نمي‌كنم مشكلي در نشر آن وجود داشته باشد. بعدها يك نسخه ديگر از اين طرح مناسب‌سازي كردم براي حضور در «بيداري اسلامي».