طرح جامع پنج‌ساله تحول علوم انساني

علوم انساني با زيستِ بشر كار دارد؛ چه به صورت فردي و چه به صورت اجتماعي. از همين رو تمامي ابعاد زندگي او را در بر مي‌گيرد و تحت تأثير قرار مي‌دهد. اگر گذشته انسان «شامپانزه» باشد و آينده‌اش «فسيل»، اين انسان با چنين زيستي به علومي نياز دارد تا لحظه به لحظه او را در فراموشي از گذشته و آينده نگه دارد؛ چه كه تا به ياد گذشته بيافتد «تحقير» مي‌شود و تا ياد آينده بيافتد «نااميد». يا بايد مثل شخصيت‌هاي بزرگ و مشهور غربي؛ فوكو، نيچه، فرويد، تورينگ، رابين ويليامز، مرلين مونرو، ونگوگ، همينگوي و بسياري ديگر «خودكشي» كند، يا علوم انساني بيايد و براي سرگرم كردن او برنامه‌ريزي نمايد و به زندگي‌اش رنگ و بو ببخشد. اين انسان جور ديگري شناخته مي‌شود و برنامه زندگي او نيز بايد متفاوت باشد.
اما انساني كه گذشته‌اش «آدم» بوده؛ دانا به تمامي أسماء، برتر از فرشتگان و آينده‌اش زندگي جاودانه در «باغ‌هاي بهشت»، آيا اين هم به علوم انساني‌اي نياز دارد تا او را پيوسته به غفلت و بي‌خبري سوق دهد و گذشته و آينده را فراموشش نمايد؟! آيا نيازهاي زيستي او با انسان نوع اول يكي‌ست و فرق ندارد؟!