نمودار طبقه‌بندي جرائم حجاب

از لحظه‌اي كه مرا دعوت به اين پروژه كردند، اصرارم بر همين بود، بر تعريف درست و صحيح و كامل از حجاب و بدحجابي. گفتم مردم بلاتكليف‌اند. هميشه تاريخ حجاب در نظر مردم يك تعريف عرفي داشته و يك تعريف شرعي. تعريف عرفي مدام در تغيير است و مردم حقيقتاً نمي‌دانند كه حاكميت تا چه مقدار از بدحجابي را جرم تلقّي مي‌كند و با آن برخورد مي‌نمايد. حتي خود برخوردكنندگان هم نمي‌دانند. چه نيروهاي فراجا و چه ناهيان از منكر. گفتم برادر من، يك بار بياييد از پايه همه را تعريف كنيد. اسمش را مي‌گذارند جرم‌انگاري. يعني دقيق و درست بگوييد اگر يك زن تا بيست سانت از مچ دستش عريان بود، اين جرم نيست، اگر چه بدحجابي شرعي هست، اما تا از بيست رفت بالاتر اين مي‌شود عمل مجرمانه و نيروهاي انتظامي حق مواجهه دارند. درست مثل جرائم خودرو. همه را درست و كامل در آئين‌نامه راهنمايي و رانندگي نوشته‌اند. هنگام قضاوت هم، افسر دقيق عين همان عمل مي‌كند. حتي ديده‌ام كه متر برداشته و عرض كوچه را متر كرده، تا معلوم شود سر چهارراه كدام كوچه اصلي بوده، تا حق تقدم مشخص شود و مقصر تصادف را تعيين نمايد. اين‌قدر دقيق. ولي اين‌ها به نظرشان مهم نيامد. خودم دست به كار شدم و روي اين موضوع كار كردم. مثلاً مردم دختربچه خود را با يك سارافون خيلي باز، بدون زيرسارافوني بيرون مي‌آورند به اين بهانه كه سه چهار سال بيشتر ندارد. خود همين را اگر بدانند كه مثلاً اين مقدار جرم است، ديگر تكرار نمي‌كنند. همين هم نيست، حتي نوزاد، مادر بخواهد بچه را عوض كند، اگر در يك محيط عمومي با فضاي باز باشد، آيا مجاز است پوشك را طوري بردارد كه رهگذران بخش‌هاي خصوصي بدن نوزاد را ببينند يا خير؟! من حتي در بعضي كوچه‌پس‌كوچه‌هاي شهر خودمان ديده‌ام كه پسربچه دو ساله را بدون لباس انداخته‌اند در كوچه راه مي‌رود، كه تابستان است و هوا گرم! اين‌ها همه بايد تعريف داشته باشد. تعريف دقيق مقدمه بحث قضايي و حقوقي درباره حجاب است. نكردند كه نكردند، هر چه هم اصرار كردم!