پيامدها
عواقب
چيست واقعاً؟
دير كرده است
بايد تا به حال مي‌رسيد
مدرسه مگر چقدر؟
امتحان چقدر طول مي‌كشد؟
نگران شده‌ايم
از وقت گذشته
به دنبالش
من و يكي از بچه‌ها
نزديك مدرسه كه مي‌شويم
ديگر كسي باقي نمانده
همه خارج شده
آخرين‌ها هم
خلوت
كجاست؟
دل‌ها نگران
قلب‌هايمان مي‌تپد
حالا چه كنيم؟
از دور سه نفر را مي‌بينيم
- به نظرت اون نيست؟
= نه فكر نكنم!
دور مي‌زنيم
طوري كه بتوانيم از روبه‌رو ببينيم
توقف مي‌كنم
خودش است
كيم در دست
با دوستانش
هر كدام يك بستني كيم را ليس مي‌زنند
ما را مي‌بيند
هر چند از دور
دور مي‌زند تا بستني‌اش را نبينيم
مثلاً ما را نديده است
راه مي‌افتم
نمي‌ايستم
به سمت خانه
قرار نيست بايستيم تا سوارش كنيم كه!
چند دقيقه بعد خانه است
چند توضيح كوتاه:
- نگران شده بوديم
مهم نيست مي‌خواهي با دوستانت بستني بخوري
ولي
مهم است كه ديگران را آگاه كني
مضطرب نشوند
ما بايد بدانيم چه زماني بايد با پليس تماس بگيريم
و گم شدنت را گزارش كنيم!
بچه‌اي كه همراهم بود متعجب
= فكر مي‌كردم سرش كلّي داد بزني
شايد هم كتكش
فكر مي‌كردم خيلي عصباني باشي
- خودت فكر كن
مي‌شد مرده باشد
تصادف كرده
زير شده
له شده
يا در بيمارستان
كدام بهتر است؟!
حالا كه سالم
بايد خدا را شكر كنيم
اين‌كه زنده است كه نبايد ما را ناراحت كند
اين‌كه سالم است
پس عصباني نيستم
و نشدم
فقط خودش بايد بفهمد
ما را ناراحت كرده
به زحمت انداخته
حق ما افتاده گردنش
عذرخواهي كرد
و ديگر تكرار نخواهد كرد
مطمئنم
بدون اين‌كه خشونتي لازم باشد
انساني
چرا كه او هم انسان است
براي بچه‌ها خاطره گفتم
بعد از اين ماجرا
از كودكي خودم
زماني كه دير كرده
تهديدهاي عجيب
كمربند پدر
و كفگير مادر
چه ترس عجيبي
گريه‌ها و جيغ‌ها
دوم دبستان شايد
خاطره آن باقي
در جان و روح
به عواقب رفتار بايد فكر كرد
نتايجي كه به بار مي‌آورد
آثاري كه بر جاي مي‌ماند
هدف از فرياد چيست؟
خودمان را خالي كنيم و راحت؟
يا فرزند را تربيت؟
مگر با داد زدن مي‌شود؟!
من حتي صدايم را هم بلند نكردم
ولي او رفتار درست را فرا گرفت
مگر هدف، اصلاح رفتار نيست
با عفو و صبوري هم كه مي‌شود
البته كه مي‌شود
خداي را سپاس!
قال الغالب الكرار(ع): «إِذَا تَمَّ العَقلُ، نَقَصَ الكَلَامُ» (نهج‌البلاغه، ح71)
هنگامى كه عقل كامل گردد سخن كم مى شود (ترجمه مكارم)
